Britta kreeg van iedere collega ook een passend boek cadeau, met een persoonlijke opdracht erbij. Zijn die boeken uit, dan kan Britta ze een plek geven in haar boekenkastje en kunnen anderen ervan genieten. “Een geweldig cadeau.”

Rode draad: perspectief voor jongeren

Voor Britta in september start bij ROC van Amsterdam, volgen nog afscheidsetentjes met het managementteam en met collega’s van het impactteam Gesloten Onderwijs. En dan zitten de vijf jaar werken voor De Burcht er écht op. Jort van der Meulen volgt haar op als interim-directeur.

“Weggaan hier voelt nog vreemd”, bekent Britta. “Aan de andere kant: ik ben in mijn loopbaan meestal elke vijf, zes jaar gewisseld van baan. Ik heb bijvoorbeeld eerder in het mbo gewerkt, heb les gegeven aan de pabo en ga nu na vijf jaar in het voortgezet speciaal onderwijs weer aan de slag in het mbo.”

Britta: “Ik word directeur onderwijs van het beroepscollege in Amsterdam Zuidoost, middenin de Bijlmer. Dat heet het College van de Kansen en dat spreekt me natuurlijk aan. Ook op De Burcht draaide het om jongeren perspectief te geven. Je moet mij neerzetten op plekken waar jongeren iets éxtra’s nodig hebben, dat spreekt mij aan.”

Een divers en enthousiast team

In de afgelopen vijf jaar hebben Teylingereind én De Burcht enorme ontwikkelingen doorgemaakt. Zo groeide de school van 96 leerlingen in 2019 naar 130 in 2021. Medio 2024 zullen er naar verwachting bijna tweehonderd leerlingen zijn.
Ook ‘corona’ had veel impact op de organisatie van de leefgroepen en het onderwijs en de instelling kampt al langer met personeelstekort.

Niettemin zegt Britta: “We hebben enorm ingezet op een goede samenwerking tussen school en instelling. Daar kunnen de collega’s nu op doorbouwen.” Ook is het onderwijsaanbod – en dan met name Entree en mbo-opleidingen – uitgebreid.

“Er staat een divers en enthousiast team met docenten, praktijkbegeleiders en leerwerkmeesters die jongeren steeds meer coachend zijn gaan begeleiden. Er is veel in beweging gezet en volop geïnvesteerd in de relatie met leerlingen. Geweldig om te merken dat leerlingen dat ook ervaren. Ze geven aan dat ze hier op school veel aandacht en vertrouwen krijgen.”

Aloysius blijven volgen

Hoe kijkt Britta persoonlijk terug op haar werktijd? “Ik ben werkelijk waar geen dág met tegenzin naar De Burcht gegaan. Ik houd van de school en van deze jongeren. Ook bij de stichting heb ik mij thuis gevoeld. Doorgaan waar anderen stoppen: dat voel ik ook als mijn opdracht in het onderwijs. En bijzonder dat in een grote organisatie als de onze de méns gezien wordt.”

De ingezette organisatie- en cultuurverandering spreekt Britta óók aan, want de ‘protocolarisering’ was wat haar betreft doorgeslagen. “Die verandering zal tijd kosten en het vraagt iets van iedereen binnen Aloysius: dit moet je sámen vormgeven. Mooi dat de blik van Aloysius ook meer naar buiten gaat om te kijken hoe we ons nog meer kunnen wortelen in de samenleving.”

Britta blijft Aloysius met belangstelling volgen. “Wat ik zeker ga missen hier? Nergens in eerdere onderwijsbanen stonden leerlingen écht zo centraal als hier bij Aloysius. En dat blijft natuurlijk de kern en de bedoeling.”